رنگ آبی در غذا
رنگ در نحوه انتخاب غذای ما نقش بسزایی دارد. اولین ارتباط ما با غذا از طریق رنگ صورت می گیرد. ادراک چشایی بصری از نوزادی آغاز می شود. به عنوان مثال اگر ماده خوراکی قرمز روشن باشد، انتظار داریم طعم گیلاس و یا توت را داشته باشد. و یا چیزی به رنگ سبز این انتظار را ایجاد می کند که آن طعم سیب ترش و یا میوه های ترش در پاییز را داشته باشد. همچنین از طریق رنگ متوجه طراوت و تازگی سبزیجات نیز خواهیم شد. جدا از احساسی که داریم رنگها هنگامی که به غذا می رسند معنای دیگری نیز خواهند داشت.
رنگ آبی، رنگ اشتها آوری برای ما نیست. شاید به این دلیل که در طبیعت غذاهای بسیار کمی به رنگ آبی وجود دارند. بنابراین مغز ما در مقابل این رنگ برای جذب غذا خاموش می شود. بسیاری از قرص های کاهش وزن نیز به رنگ آبی هستند.
با این حال اگر در یک روز گرم تابستانی به دنبال نوشیدنی خنک باشیم، بطریهای شفافی که نوشیدنی درون آنها به رنگ آبی است، بیشتر ما را جذب می کنند تا نوشیدنی به رنگ قرمز و یا قهوه ای.
همچنین از رنگ آبی برای مواد خوراکی که در نظر داریم سالمندان را جذب کند، میتوان استفاده کرد. این رنگ اطمینان و آرامش را به آنها می بخشد.
رنگ فیروزه ای نیز برای دسر مناسب است. این رنگ اغلب با خوشبختی و احساس بی خیالی ارتباط دارد. این رنگ آبهای گرمسیری است.حتی اگر بعد از شام فکر می کنید سیر شده اید ، دیدن یک تکه کیک در یک بشقاب رنگ فیروزه ای به هر حال تمایل شما را برای خوردن دسر ایجاد می کند.
از این رنگ برای آبنبات کودکان نیز می توان استفاده کرد. بچه ها رنگهای روشن را دوست دارند و به سمت آن جذب می شوند.