از نظر فیزیکی چیزی به نام رنگ وجود ندارد. چشم ما امواج و طول موج های مختلف آن را تشخیص می دهد و بنابراین ما جهان را رنگی می بینیم. به اشعه های مختلفی که چشم ما می تواند تشخیص دهد ، طیف مرئی گفته می شود. این طیف رنگی نسبتاً باریک شامل قرمز ، نارنجی ، زرد ، سبز ، آبی ، آبی بنفش (که دانشمندان آن را نیلی می نامند) و بنفش است.
چشم ما سه نوع سلول گیرنده رنگ یا مخروط دارد: قرمز ، سبز و آبی (RGB). تمام رنگ های ادراک شده توسط مخلوطی از این سه رنگ تولید می شوند. با این حال ، هر رنگی توسط انسان دیده نمی شود.مردم می توانند تقریباً 10 میلیون رنگ را از هم تشخیص دهند. به این طیف مرئی فضای رنگی انسان گفته می شود. سلول های حس کننده رنگ هر کس به طور یکسان پاسخ نمی دهد ، بنابراین شناسایی یک رنگ خاص بسیار ذهنی است.
از همپوشانی این رنگها با یکدیگر بقیه رنگها درست می شوند.نور قرمز و آبی به رنگ سرخابی است. نور قرمز و سبز زرد را تشکیل می دهد. و نور سبز و آبی رنگ فیروزه ای است. وقتی هر سه ماده اولیه افزودنی با هم همپوشانی داشته باشند ، نور سفید تولید می شود. بنابراین ، نور سفید وجود ترکیبی از همه رنگ است.
مخلوط این رنگ های اصلی قسمت عمده ای از تجربه رنگ انسان را ایجاد می کند. دستگاه های تلویزیون ، مانیتورهای رایانه ، دوربین ها و اسکنرهای رنگی همگی مخلوط هایی از نور قرمز ، سبز و آبی تولید می کنند.
