یک رنگ اگر با فکر انتخاب شود و یا به شکل اتفاقی برگزیده شود، در هر دو صورت دارای معانی و مفهومی خواهد بود. یکی از معانی که رنگ با خود همراه دارد برگرفته از وقایع اجتماعی، مذهبی و تاریخی یک کشور و یا منطقه است.
به عنوان مثال رنگ قرمز در بسیاری از فرهنگها نشانه عشق و ازدواج و خوش شانسی است، ولی رنگ قرمز در فرهنگ های آفریقایی نماد مرگ و غم است. در نیجریه و آفریقای جنوبی ، رنگ قرمز نماد خشونت و فداکاری است.
رنگ آبی که معنای اطمینان و آرامش دارد، در بسیاری از فرهنگ ها نمادی از مردانگی است. ولی این رنگ در فرهنگ چینی نشانه ای از زنانگی است.
در فرانسه رنگ زرد به معنای حسادت ، خیانت ، ضعف و تناقض است. در فرهنگ ژاپن ، از زمان جنگ سلسله ها در سال 1357 ، رنگ زرد نشان دهنده شجاعت ، ثروت و پالایش بوده است. در تایلند رنگ زرد نشانه خوش شانسی است.
حق سلطنت ، ثروت ، قدرت ، انحصار و شهرت موضوعات مشترک رنگ بنفش در بسیاری از فرهنگ های شرقی و غربی است. برای قرن ها ، رنگ بنفش بسیار نادر بود و تولید آن دشوار بود ، زیرا از حلزون های دریایی استخراج می شد. در نتیجه ، لباس بنفش گران بود و به نمادی از مقام در میان پادشاهان ، ملکه ها و سایر حکام تبدیل شد.
در بسیاری از فرهنگ های غربی ، نارنجی رنگی مفرح و تند به حساب می آید و نشان دهنده کنجکاوی ، امتحان چیزهای جدید و خلاقیت است. برخی کشورها نیز نارنجی را با ثروت مرتبط می دانند. به عنوان مثال در هلند ، این رنگ ملی است و خانواده سلطنتی هلند را نشان می دهد. اما در بسیاری از کشورهای خاورمیانه مانند مصر ، نارنجی با عزاداری همراه است.
رنگ صورتی در کره ، نماد اعتماد و در آمریکای لاتین ، نماد معماری است. برای سالهای زیادی ، رنگ صورتی در چین یک رنگ شناخته نشده بود تا اینکه به دلیل افزایش تأثیرات غربی و ورود این رنگ، از آن در چین به عنوان رنگ خارجی نام برده می شود.
