رنگ ها در ناخودآگاه ما باعث ایجاد احساسات و عواطف خاصی می شوند. این به دلیل ضمیر ناخودآگاه ما است که در طی هزاران سال شکل گرفته و در زمان انسانهای اولیه وظیفه حفاظت از آنها را داشته است. به هر حال این احساسات همچنان با ما هستند و ما به شکل ناخودآگاه به این احساسات پاسخ می دهیم.
دانستن بخشی از این عواطف دربازه رنگها به ما کمک می کنند در انتخاب رنگ بهتر تصمیم گیری کنیم. همچنین می توان از آن برای درمان روحی و بهبود محیط استفاده کرد.
فرهنگ و اقوام مختلف ممکن است نسبت به رنگه پاسخی متفاوت بدهند. معنای برخی از رنگها را در خاورمیانه، منطقه ای سرشار از شگفتی و رنگ را بررسی می کنیم.
قرمز
با اینکه قرمز رنگ قلب و عشق است، اما در خارمیانه میتواند معنای خطر داشته باشد. حتی می تواند احساس خشم و عصبانیت را برانگیزد. بیشتر اوقات ، این رنگ با شر ارتباط دارد. قرمز ضربان نبض را افزایش می دهد و این احساس را نتقل می کند که زمان سریعتر می گذرد.
آبی
در بیشتر مناطق جهان تقریبا یک معنی دارد و این همان آرامش و اعتماد است. بیشتر اعراب آن را نشانه ایمنی و حفاظت می دانند. این رنگ همچنین اغلب با جاودانگی ، بهشت و معنویت همراه است.
زرد
رنگ زرد با خوشبختی و سعادت همراه است. در مصر البته رنگ زرد نشان دهنده عزاداری است. رنگ زرد در سایه های ملایم، خوشبینی و اعتماد به نفس را تقویت می کند و در سایه های تیره تر فوریت و اخطار را تداعی می کنند.
سبز
در خاورمیانه ، رنگ سبز نشان دهنده دین اسلام است و بنابراین بیشتر اعراب آن را با صلح ، تسلیم ، معنویت و سخاوت الهی مرتبط می دانند. به طور غریزی ، ما رنگ سبز را نشانه محافظت می دانیم زیرا این نشان می دهد تا زمانی که در منطقه سبز زیاد وجود داشته باشد ، آب وجود دارد ، بنابراین امکان غذا وجود دارد. بنابراین حس آرامش و تعادل را دارد.
